Waar voelen seniorenzangleraren, bloeddrukdokters en tangodansers zich thuis? Het Chinese Park. Zozeer zelfs dat je je afvraagt waar de wandelaar gebleven is. Chinezen wandelen dan ook niet. Ze ontmoeten hier hun vrienden voor een spelletje mahjong, of gewoon kaarten. Senioren krijgen zangles of Tai Chi, jongeren badmintonnen of pingpongen en verliefde koppels maken een rondvaart in een bootje.
Het toevluchtsoord voor de overspannen chinees is aangelegd volgens de regels van de Feng Shui. Deze filosofie leert hoe de omgeving het geluk kan beïnvloeden. Een Feng Shui-tuin bestaat uit water, steen, rots en hout. Door de evenwichtige opeenvolging van open plekken en begroeide stukken wordt een wandeling door het park vanzelf een rustgevende bezigheid.
Ook ik betrad het park om tot mezelf te komen, afstand te nemen. Een camera die dit uit zichzelf doet is de wegwerpcamera. Elke wegwerplens heb je zoiets dat heet Fix Focus: dit betekend dat alles scherp is van een afstand vanaf 4 meter. Je kon deze camera's altijd kopen in een kiosk in het park. Al lopende nam ik van alles twee foto's en liet het rolletje ontwikkelen direct buiten het groen.
Zoals het in China gaat is veel van het bovengenoemde al verdwenen, zowel de camera's als de plastic zakjes, alleen de drang tot afstand blijft.
